Begin van het avontuur

Beste allemaal,

Ik kan maar niet geloven dat ik vandaag echt naar de andere kant van de wereld vertrek en dan pas over een halfjaar terug kom! Natuurlijk heb ik er heel veel zin in en wil ik het ook heel graag, maar ik vind het wel stom om Nederland nu achter me te laten. De hele week keek ik een beetje op tegen het echte vertrek (en het afscheid, de lange reis, en de eerste dagen in Melbourne, wanneer ik daar zit met een jetlag en nog niemand ken), maar nu zit ik gewoon op het punt dat ik het niet kan geloven. Ik denk dat ik het pas geloof als ik in Melbourne voet aan de grond zet.
Mijn tassen zijn gepakt (ik neem zowel een backpack als een grote reistas mee). Ik kan het zelf nog niet geloven, maar ik had gewoon problemen met het gewicht dat ik mee mag nemen!!! Ik mag 30 kg (!) mee nemen (wat dus al heel veel is, normaal is het 20), en ik zat op 32/33 ofzo.. Maar ik heb mn jas en mn lonely planet er uit gehaald en die gaan nu maar in mn handbagage, en dan moet het er mee door kunnen, denk ik. Dus eigenlijk ben ik er zo wel klaar voor. Zometeen ga ik nog ontbijten met papa en mama en Peter, en daarna nog bij oma langs, en dan vertrekken we (papa, mama, peter en ik) naar Düsseldorf. We gaan nog in Düsseldorf uit eten enzo, voordat zij me op het vliegveld droppen. Ik ben nu al een beetje bang voor de huilbuien die mijn moeder (en ik) gaan krijgen, maar ach, dat hoort er bij.. ;)

Tot ziens!

Leonie