Zon, zee & palmbomen

Hallo allemaal,

Ik ben weer heelhuids terug gekomen van mijn 9-daagse trip naar Queensland en ben weer hard aan het studeren. Maar natuurlijk heb ik een uurtje uit mijn drukke planning vrijgemaakt voor een nieuw reisverslag; ik moet mijn trouwe fans natuurlijk wel op de hoogte houden!

Donderdag 2 weken geleden vertrok ik met Stefan (Canadees) en Sean (Amerikaan) naar Townsville. De bedoeling was dat wij naar de zon zouden gaan - Townsville ligt veel noordelijker - maar het was prachtig weer in Melbourne, en regende in Townsville. Vrijwel direct toen we in Townsville aankwamen kwamen we tot de conclusie dat Townsville waarschijnlijk de saaiste stad ter wereld is. De bezienswaardigheden bevatten niet meer dan een strand (dat aangeprezen werd alsof het ikweetnietwat was), een dierentuin, en een aquarium waar de Great Barrier Reef was nagebouwd (terwijl de echte reef op zo'n 3 uur varen afstand ligt...). In andere woorden; we waren niet erg onder de indruk. We waren voornamelijk naar Townsville gekomen omdat we vanaf daar naar de Great Barrier Reef wilden, maar aangezien het weer slecht was zat dat er de komende dagen niet in. Dus besloten we nog één dag te blijven en naar het Magnetic Island te gaan (een eiland voor de kust van Townsville), en dan met de bus naar Airlie Beach af te reizen, vanaf waar we naar de Whitsundays en ook naar de Reef konden gaan.
De volgende dag gingen we dus naar het Magnetic Island. Het plan was om vroeg op te staan en vroeg weg te gaan, maar ons gezelschap had enige opstartproblemen, we waren oorspronkelijk van plan de boot van 8u te halen, maar hadden enige vertraging en gingen toen voor de boot van 10 uur. Toen we toen daadwerkelijk naar de haven gingen zagen we de boot nét voor ons weg varen. Fikse domper, want de boot ging maar eens in het uur. Hoewel we toen een uur moesten wachten stond ons nog wel een goede meevaller te wachten; het was in werkelijkheid geen 10u maar 9u! Queensland doet niet mee aan de zomertijd en Victoria wel, waardoor er dus een uur tijdsverschil was! Uiteindelijk dus alsnog met de boot van 10u naar het eiland gevaren, maar ook van het eiland waren we niet erg onder de indruk. Misschien zijn we gewoon erg kieskeurig, maar ik had het gevoel dat alles in Townsville niet zo veel voorstelde als men graag wilde doen voorkomen.
Zaterdag gingen we dus met de bus naar Airlie Beach, en gelijk zodra we uit de bus stapten lichtte ons hart op; dit was exact zoals we het ons hadden voorgesteld. Zon, zee en palmbomen. 's Avonds het Airlie Beachse nachtleven onveilig gemaakt en de Australische zonsopkomst bekeken. Mijn broertje kan trots op me zijn.
De volgende dag hebben we op het strand doorgebracht en eigenlijk niets noemenswaardigs gedaan. Hoe konden we ook, na zo'n nacht?
De volgende dag, maandag, was gelukkig een heel stuk actiever; we hadden een cruise over de whitsundays! De whitsundays zijn een groep eilanden met parelwitte stranden, waar ze erg beroemd om zijn. We hadden een dag zeilen op een catamaran geboekt, inclusief lunch, drinken en 'morning and afternoon tea' (in Australië noemen ze een uitgebreid buffet met kaas en fruit en toast en van alles en nog wat 'thee'). Vanaf de cruise hebben we gesnorkeld, wat ik daadwerkelijk erg leuk vond (voor wie mij niet zo goed kent: ik ben een watje in het water, ik ben bang voor de diepte en die grootsheid van de oceaan). Later zijn we gestopt bij Whithaven beach, waar we op een parelwit strand hebben gelegen en wat balsporten hebben gespeeld (voetballen met Noord-Amerikaanse jongens is veel leuker dan met Europeaanse jongens, voetbal is niet hun sterkste kant!). Na de afternoon tea heb ik vriendschap gesloten met twee Nederlandse meisjes van 3 en 4 jaar oud, wat erg grappig was aangezien Stefan en Sean natuurlijk niks begrepen van al dat Nederlandse geratel, en de enige Nederlandse zin die ze spreken niet herhaalbaar is in het bijzijn van kinderen. Het was een geslaagde dag.
De volgende dag gingen we wederom op avontuur, dit keer met de boot naar de Great Barrier Reef. Het was zo'n drie uur varen vanaf de haven tot de reef en daar had dit bedrijf een soort platform gebouwd met douches en tafels en stoelen en de benodigdheden voor snorkelen en duiken enzo, en zelfs een glijbaan de zee in! Ik ben daar in een glasbodemboot en in een semi-onderzeeër gegaan, en ik heb wat gesnorkeld (wat ik hier midden op de oceaan toch een stuk minder prettig vond). Het was mooi en het is zeker ook indrukwekkend hoe groot de reef is; wist je dat de Great Barrier Reef het enige levende organisme is dat vanaf de maan zichtbaar is? Toch was het ergens ook wel een beetje teleurstellend; op alle foto's van de reef zie je altijd heel veel kleuren enzo, maar toen we er zo waren was het reef helemaal niet zo kleurrijk. Ik heb me laten vertellen dat dit komt doordat het zonlicht het reef niet bereikt. Als je gaat zwemmen met een grote zaklamp of foto's maakt met een grote flitser schijn je die kleuren wel mee te krijgen.
Die avond zijn we wederom in Airlie Beach uit gegaan.
De volgende dag was een vrije dag die ik voornamelijk studerend heb doorgebracht - studeren in het zonnetje onder een palmboom is lang zo slecht nog niet!
Donderdag was weer een reisdag. We begonnen met een bus naar de haven en toen een boot naar Hamilton Island (een van de whitsunday eilanden, maar blijkbaar wordt alles op dit eiland bezit door een bedrijf, en komen er alleen erg rijke mensen, we voelden ons redelijk misplaatst dus). Vanaf daar vlogen we naar Brisbane waar we moesten overstappen naar ons vliegtuig naar Sydney. We waren pas 's avonds laat in Sydney. Sean was nog niet in Sydney geweest en wilde de reis graag afsluiten met een bezoekje aan Sydney. Van mij hoefde dat niet zo nodig, maar omdat Sean dat graag wilde hadden Stefan en ik besloten twee dagen in Sydney te blijven. Maar op de een of andere manier had Stefan het voor elkaar gekregen dat hij niet wist dat we nu tickets hadden om op zaterdagavond terug naar Melbourne te vliegen (terwijl hij toch echt zelf z'n ticket had gekocht) en wilde hij graag eerder weg zodat hij meer kon leren voor zijn examens op maandag en dinsdag. Stefan vertrok toen de volgende ochtend (vrijdag) heel vroeg met de trein naar Melbourne, wat Sean en ik wel enigszins een domper vonden. Sean en ik gingen vrijdag Sydney in en hebben wederom de voornaamste toeristische attracties gedaan. Ik wilde absoluut niet nóg meer foto's van het Opera house en de brug maken, maar helaas kregen we het voor elkaar om naar een uitkijkpunt te lopen waar ik nog niet eerder was geweest, en toen móest ik natuurlijk weer nieuwe foto's maken. 's Avonds hebben we een biertje gedronken in een van de omringende kroegen, maar echt laat hebben we het niet gemaakt.
De volgende dag was alweer mijn laatste dag, en toen zijn we naar Bondi Beach geweest, een beroemd strand in Sydney. Het was een heel druk strand en het water zat zo vol met surfers dat ik constant dacht dat ze tegen elkaar zouden botsen.
Daarna liet ik Sean achter en vloog ik terug naar huis, naar Melbourne, dat nog maar mijn thuis zal zijn voor slechts drie weken! Nog twee examens en een paper, en hopelijk nog vele tripjes in en rondom Melbourne, en dan wordt het helaas alweer tijd Melbourne te verlaten.

Foto's staan op de bekende plek; https://picasaweb.google.com/114502956927038736658 onder het kopje 'swot vac'.

Tot over 76 dagen!

Adios,

Leonie